من سال ها نماز خوانده ام.بزرگترها می خواندند،من هم می خواندم. در دبستان ما را برای نماز به مسجد

می بردند.روزی در مسجد بسته بود.بقال سر گذر گفت:"نماز را روی بام مسجد بخوانید تا چند متر به

خدا نزدیکتر باشید!"مذهب شوخی سنگینی بود که محیط با من کرد.و من سال ها مذهبی ماندم،بی آن که

خدایی داشته باشم!

هنوز در سفرم 

 تو موهات رنگ طلا، چشم تو دریاست گلکم

صورتت مثل گل ، لاله صحراست گلکم

خیلی وقته می خوامت و اینو خودت خوب می دونی

دل من،عاشق دیوونته، خیلی شیر است گلکم

یه وجب بچه بودی ، خونتون اومد کوچمون

با من هم بازی شدی ، حرف قدیماست گلکم

ما همش با هم بودیم ، هیچکسی حرفی نم زد

ولی حالا نمی زارن ، کار دنیاست گلکم

بگواخه چی میشه ، با هم دیگه حرف بزنیم

دنیا آخرش میشه ، این از اون حرفاست گلکم

خودشون جوون بودن ، کم دسته گل دادن به آب

اینم از چاره و اقبال جووناست گلکم

ننمم فهمیده ما ، همدیگرو دوست داریما

دو سه روزه خ.نمون ، شیون و غوغاست گلکم

آبروم رفته دیگه، هر کس یه حرفی می زنه

یک کلاغ و چهل کلاغ از همه بالاست گلکم

پشت کدامین لحظه بن بست جا ماندی تا ببینی دختری اینجا می خواست در تنهایی خویش آسمانش را باتو قسمت کند؟ وسعت آسمان تو آنقدر بزرگ بود که حتی تجسم آسمان کوچک من در آن گم شد هیچ کس ندانست در بی پناهی شبهای بی ستاره ام چقدر لبان و قلبم پر از ستاره و دوستت دارم بود و من چقدر بر حقیقی بودنش برخود میبالیدم امااما شاید که دیگر مهم نیست که از تو گلایه کنم دیگر از خدایم هم نخواهم پرسید که چرا سهم من از این همه سکوت و گذشت و عشقی بی آلایش چیزی جز سرکوب غرور سنگسار احساس و منطقهای بی دلیل نبود؟ من میروم تا در پس ستارگان خاموش خویش گم شوم بی آنکه تو را در آسمان کوچکم گم کنم و دیگر هرگز از تو نخواهم پرسید که چــــــــــــرا وسعت آسمان تو آنقدر بزرگ بود که حتی تجسم آسمان کوچک من در آن گم شد